Rozdział 13

      Hermiona obudziła się wraz z wschodem słońca.  Automatycznie skierowała się w stronę łazienki. Nalała do wanny ciepłej wody i płynu do mycia. Weszła do wanny i zaczęła rozmyślać. O wszystkim. Dobijało ją uczucie, że będzie jutro o dziesiątej musiała opuścić mury zamku. Już nigdy tu nie wróci. Wkroczy w dorosłość. Będzie miała swoje obowiązki, pracę, kiedyś dzieci. Ciekawe, co będzie mnie czekać tam, już w jakby drugiej części mojego życia?- zastanawiała się dziewczyna. Po godzinie spędzonej w łazience Hermiona przebrała się w czerwone rurki, kolczyki w kształcie serca, kremową koszulkę z nadrukiem i baletki w tym samym kolorze.

Nagle ktoś zapukał do drzwi. Hermiona rzuciła krótkie ''proszę''. Do jej dormitorium weszła Ginny. Ubrana była w jeansy, czerwone conversy, białą bluzkę z czerwonym sercem oraz pozłacaną biżuterię.

- Hej, Mionka!- powitała przyjaciółkę Ginny- Jak humorek?

- Dzięki, nieźle. Masz śliczną bluzkę- powiedziała Hermiona

- Och, dzięki. Dostałam ją od Harry'ego- powiedziała Ruda z dumą w głosie.

- Nie wiedziałam, że Potter ma jakieś wyczucie stylu- rzekła Hermiona, a widząc spojrzenie przyjaciółki, szybko dodała- Damskie, oczywiście.

- Taak. Też tak myślałam. Gdy dawał mi opakowanie, bałam się, że wybrał coś kompletnie nieładnego- powiedziała Ginny- ale kiedy wyciągnęłam tą bluzkę, zmieniłam zdanie. Okej, mamy jakieś pięć godzin na umalowanie się, wyperfumowanie i psychiczne przygotowanie do balu. Widziałaś może Lunę?

- Nie, a ty?- odparła Miona

- Ani ja.

Rozległo się pukanie do drzwi. Dziewczyny jednocześnie powiedziały ''wejść''. Weszła Luna. Miała na sobie koszulkę z nadrukiem, jeansowe rybaczki, ciemnogranatowe converse i czarne okulary przeciwsłoneczne.

- No normalnie Francja- elegancja!- krzyknęła Miona. Ginny i Luna wybuchnęły śmiechem

Mijały godziny. Wreszcie nadszedł czas, by przebrać się w sukienki i ruszyć na umówione miejsce do spotkania z partnerami. Była to oczywiście Wielka Sala. Dziewczyny czekały na Harry'ego, Draco i Nevilla jakieś dziesięć minut, zanim pojawili się w czarnych garniturach. Neville podszedł do Luny i ucałował ją w dłoń. Draco i Harry postąpili tak samo.

- Darujcie sobie te niepotrzebne ceregiele, chłopaki- marudziła Ginny- Chcę juz iść na bal!- Luna i Miona przytaknęły gorliwie

- Okej, więc zapraszamy na ten wyjątkowy wieczór, który będzie należał do nas- powiedział Draco. Hermiona wzięła go pod ramię i ruszyli (dosyć niepewnie) do wejścia. Gdy Filch otworzył im drzwi, wszystkim zaparło dech w piersiach.

      Wielka Sala wyglądała przepięknie. Z sufitu zwisały wstążki w różnych kolorach. Wszystkie stoły zostały usunięte. Po sali krzątały się tu i tam skrzaty domowe, zachęcając absolwentów i ich rodziny do wypicia drinka lub zjedzenia przekąski, które serwowali na  srebnych  tacach. Hermiona bez trudu zauważyła państwo Weasleyów i jej rodziców. Pani Granger była ubrana w piękną różową sukienkę na jednym ramiączku.

Hermiona podeszła z Draconem do rodziców. Ze zdziwieniem stwierdziła,że brzuch jej mamy nieco się zaokrąglił. Ale nie zwróciła na to szczególnej uwagi.

- Mamo! Tato!- wykrzyknęła Miona i uściskała swoich rodziców

- Pięknie wyglądasz, Hermionka -powiedział pan Granger

- Dzięki. Chciałabym wam przedstawić mojego chłopaka.. Draco Malfoya

Draco ucałował panią Granger w dłoń. Kobieta zachichotała cicho.

- Jaki dżentelmen! Hermiona dużo mówiła nam o tobie rzeczy...

- Niepochlebnych- dokończył za swoją żonę pan Granger

- Zmieniłem się- zapewnił go Draco- Nie zranię waszej pięknej córki.

- Mamy nadzieję- powiedział z uśmiechem pan Granger. Nagle rozległo się chrząknięcie tuż za plecami Hermiony i Draco. Ci odwrócili się i zobaczyli rodziców blondyna- Pana i panią Malfoy. Pani Malfoy była ubrana w kremową sukienkę z czarnych paskiem. 

-Synu, co to za piękna towarzyszka u twego boku?- zapytał Lucjusz Malfoy i obejrzał Hermionę od stóp do głów swoim przenikliwym wzrokiem.

- To... ee.. jest... aaa... Hermiona.....

- Jaka Hermiona?- zapytała z uśmiechem Narcyza Malfoy

- Ee...- Draco popatrzył na Hermionę wzrokiem Uratuj-Mnie-Z-Tej- Sytuacji- Granger.

- Hermiona Granger?- powtórzył Lucjusz- Hermiona! Jak ty się zmieniłaś! A to zapewne twoi rodzice? -popatrzył na państwo Granger- Miło mi poznać- uśmiechnął się

- Idźcie się zabawić, moi drodzy- zwróciła się do Hermiony i Draco pani Malfoy. Para ruszyła wolnym krokiem w stronę Neville'a.

- Czy ty widziałeś to, co zrobił twój ojciec?-zapytała Hermiona Draco

- Widziałem- odparł blondyn- I szczerze mnie to zdziwiło. Hej, możesz mi powiedzieć, co to za osoby stojące przy Lunie i Nevillu?

- Chyba wiem, kto to taki- powiedziała Miona z chytrym uśmieszkiem.

- Dzień dobry państwu-zwrócił się do mężczyzny i kobiety rozmawiającymi z uradowanym Nevillem Draco- Neville, kto to taki, jeśli mogę spytać?

- Aaaa, cześć, stary. To są moi rodzice. Mamo, tato, to jest Hermiona Granger. A to jej chłopak, Draco Malfoy. Hermiona, Fretka, to są moi rodzice, Frank i Alice.

Gryfonka i Ślizgon przywitali się z państwem Longbottom.

- Malfoy.. Syn Lucjusza Malfoya?- zapytał Frank Lobgbottom Dracona.- Twoja rodzina słynie z tego że...

- Popierali Voldzia- dokończył za niego Draco- Ale nie jestem taki jak mój ojciec. Przysięgam.

- Hmm. -zamyślił się Frank- No dobrze. Mogę cię zostawić z tą młodą damą.

Jakby od ciebie zależało, z kim się spotykam- pomyślała Hermiona

- Czy już całkowicie odzyskaliście pamięć?- zapytała Miona Alice Lonbottom

- Prawie. Umiemy wszystkie zaklęcia, i te takie najpotrzebniejsze czynności bez których nie dalibyśmy sobie rady w codziennym życiu. Mamy problem tylko z datami historycznymi, ale one raczej nie przydadzą nam się w życiu- mrugnęła do Hermiony pani Logbottom

            Drzwi do Wielkiej Sali rozwarły się. Weszła profesor McGonagall. Trzymała w ręku kartkę a za nią podążał mały profesor Flitwick, oboje ubrani w stroje wieczorowe.

Trzeba przyznać, że dyrektorka w dosyć jasnej, niebieskiej sukience wydawała się młodsza o całe dwadzieścia lat. Podeszła do podwyższenia u rozwinęła kartkę. Profesor Flitwick machnął energicznie różdżką i zaraz pokazało się duże pudło. Filius ustawił go przed sobą i otworzył wieko. Wyciągnął z niego kartkę i małego misia.

- Witam was wszystkich na Balu Pożegnalnym!- zabrała głos McGonagall- Ja profesor Flitwick rozdamy wam, absolwentom dyplomy i misia na pamiątkę ukończenia Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie! A więc- profesor Flitwick podał dyrektorce kartkę i misia- Zapraszam Melanie Anderws!

           Hermiona stanęła tuż obok Draco, Neville'a, Harry'ego, Ginny i Luny. Gdy wywołano już wszystkich absolwentów, Draco przyglądnął się uważnie misiowi.

- Wygląda zupełnie jak ty, Harry- powiedział do Pottera a reszta wybuchnęła śmiechem.

- Bardzo śmieszne-mruknął Harry

- Śmieszne, śmieszne, i nie próbuj zaprzeczać- rozległ się za nimi bardzo znajomy głos.

Był to Hagrid. Jak wszyscy nauczyciele, był ubrany bardzo elegancko. Jego broda i włosy nie wyglądały już tak ''dziko''. Były ładnie uczesane i zawiązane z kucyk.

- Hagridzie.. wyglądasz... Łał.- powiedziała Ginny

Hagrid wypiął dumnie pierś.

- Fajnie, no nie? Słodkie te misie. Są taaakie podobne do naszego Wybrańca- mrugnął do nich.

Wtem ktoś otworzył z wielkim hukiem drzwi. Był to Filch. Wyglądał na wystraszonego i podnieconego zarazem. Podbiegł do McGonagall i wymienił z nią parę zdań. Uśmiech na twarzy kobiety zniknął. Ruszyła za woźnym do wyjścia. Do Hermiony, Harry'ego i Ginny rzuciła krótko:

- Za mną. Musicie to zobaczyć.

Hermiona popatrzyła na Draco. Ten wzrokiem kazał jej iść. Ruszyła dosyć niepewnie za resztą. Ktoś za nią krzyknął:

- Bawić się, bawić!!

Gdy drzwi za nimi zamknęły się, zaczęła mówić profesor McGonagall:

- Zdarzyło się coś naprawdę dziwnego..

**

Tadam :D

Wszystkie komentarze mile widziane ;D