Rozdział VII

          Hermiona leżała na brzuchu w łóżku. Spoglądała na śpiącego obok niej Dracona. Po cichu wyszła z łóżka i udała się do łazienki. Wzięła prysznic i przebrała się w szatę czarodziejów. Podeszła do śpiącego blondyna i zostawiła mu krótki list informujący,  że poszła  na śniadanie i żeby się nie martwił. Wzięła swoją torbę i ruszyła do Wielkiej Sali. Tam byli już jej przyjaciele, pochłonięci jakąś rozmową. Nawet nie zauważyli, że Miona się do nich przysiadła. Po chwili powiedziała:
- Dzień dobry.
- A! Cześć, Granger!- powiedział Harry- Czemu nie przyszłaś do nas na małe przyjęcie?
- Przyjęcie?- zdziwiła się Gryfonka- Nic mi o tym nie wiadomo.
- Ach... Na śmierć zapomniałam...- złapała sie za głowę Ginny- Miałam ci mówić wczoraj, że organizujemy to całe przyjęcie... Wybacz.
- Nic się nie stało- uśmiechnęła sie Hermiona- Mnie nie brakowało atrakcji- puściła do nich oko
- Zaraz... Ty i Malfoy?- zapytał niepewnie Neville
Miona machnęła ręką. Na talerz wzięła sobie dwa tosty. Harry zagwizdał.
- Ulalala... Robi się coraz ciekawiej.
Brązowooka spłonęła rumieńcem. Po chwili powiedziała:
- Mniejsza o to. O czym tak rozmawialiście, kiedy przyszłam?
- Neville...- zaczęła Ginny- Chce się oświadczyć Lunie.
Hermiona zakrztusiła się tostem. Harry poklepał ją po plecach. Gdy jej przeszło, rzekła:
- Zaraz. Nie za wcześnie to, Neville?- zwróciła się do młodego Gryfona
- No... eee.. Ja ją kocham...
- Najlepsza wymówka na zaręczenie się z kobietą- mruknął Harry- Słuchaj, to bardzo poważna decyzja. Musicie się bardziej... poznać. Rozumiesz mnie?
- Nie.- powiedział Neville sucho. Harry westchnął.
- No nie przegadasz mu do rozumu. Hermionka, pomóż.
- Neville... My szanujemy, że ją tak bardzo kochasz. Chcemy dla ciebie i dla niej jak najlepiej. Wiemy, że kochasz Lunę nad życie. Ale poczekaj jeszcze z tymi zaręczynami. Może się okazać,że jesteście kompletnie niedobraną parą.
- Wy nic nie rozumiecie...- powiedział Neville i wyszedł z Wielkiej Sali.
- Mogę wiedzieć, czego nie rozumiemy?- zapytała Ginny
- Nie mam pojęcia. Chodźmy- powiedział do dziewczyn Wybraniec i ruszył do wyjścia. Wtem rozległ się krzyk. W drzwiach stała profesor Trenawley. Miała na sobie sukienkę, która wyglądała bardziej jak prześcieradło.Obwieszona była wieloma naszyjnikami i bransoletkami. Wyglądała na podekscytowaną i lekko wystraszoną. Chwyciła Puchona, który właśnie stał obok niej i zaczęła mówić głębokim basem:
- W dzień zakończenia roku szkolnego zmarli, którzy zginęli za Chłopca- Który- Przeżył powstaną ze swoich grobów i wrócą do swoich najbliższych. 
           Cała Wielka Sala zamarła. Wybraniec zbladł. Miona wpatrywała się przez dłuższą chwilę w kobietę, zanim dotarło do niej, że przed chwilą stara profesor wpadła w trans. Kobieta co chwila spoglądała to na Harry'ego, to na Puchona, którego trzymała za ramię. Po chwili przybiegła profesor McGonagall. Podeszła do Trenawley i zapytała:
- Sybillo, co się stało?
- Och... A miało coś się stać?- zapytała zdezorientowana profesor Trenawley- Czemu tak się na mnie gapicie?
- Pani właśnie- zaczęła Mionka- wpadła w trans. 
- W trans?- zdziwiła się kobieta- Panno Granger, proszę nie opowiadać głupstw!
- Sybillo proszę, chodź ze mną- powiedziała dyrektorka. Trenawley posłusznie poszła za nią. Obie ruszyły w stronę gabinetu McGonagall. Hermiona pociągnęła Harry'ego i Ginny w stronę wyjścia z Wielkiej Ssali. Czuła na sobie spojrzenie wielu osób.
- Gapią się na nas.- mruknął posępnie Wybraniec
- Nie dziwię się im. Harry, wierzysz w to?- zapytała Miona Gryfona
- To świruska- powiedział chłopak- Nie mogę jej wierzyć.
- Kiedyś jak wpadła w trans, wszystko sie spełniło- powiedziała Brązowooka
- Hermiona, to NIEMOŻLIWE, że w jakiś cudowny sposób zmarli powstają z grobów i jakby nigdy nic idą sobie żyć.
- Harry...- zaczęła Ginny
- Koniec dyskusji- powiedział Harry.
      Przez resztę dnia Miona nie mogła sie skupić. Dostała N za pracę na lekcji na eliskirach. Draco przyszedł dopiero na obiad. Nic nie mówił o tym, co zaszło między nim a Hermioną. Kiedy wszyscy opowiedzieli mu o przepowiedni Trenalwey, powiedział:
- Trochę dziwna ta przepowiednia. Brzmi jak zwykłe zdanie. Dziwne, nie? Harry ma rację. To świruska. Każdy uważa, że nie potrafi przepowiadać i zawsze wymyśla te swoje całe bzdury.
- Ja nadal uważam, że mówi prawdę- upierała się Hermiona- Jeszcze zobaczycie!
- A ta dalej swoje. Co teraz mamy?
- Astronomię. Wyjątkowo będziemy się uczyć w klasie, nie w Wieży Astronomicznej.
- Już zaczynają się lekcje, chodźcie- powiedziała Ginny. Wyszli z Wielkiej Sali, lecz nie wiedzieli w KTÓREJ klasie będą się uczyć. Wtem przechadzała się po korytarzu profesor Swan (xd). Harry podbiegł do niej i zapytał ją o coś Po chwili przyszedł, mówiąc:
- Mamy iść pod salę do Obrony Przed Czarną Magią.
- A czy nie przypadkiem Krukoni mają teraz OPCM?- zapytał zdziwiony Malfoy
- Mają zajęcia w terenie- odparł Harry- Idziemy.
           Ruszyli za chłopakiem. Wszyscy uczniowie przechodzący obok spoglądali z niezrozumiałym współczuciem, niektórzy nawet ze strachem. Hermiona nie lubiała, gdy wiele par oczu jest zwrócone na nią i jej przyjaciół. W końcu doszli pod klasę. Draco pożegnał się z Mioną, bo miał teraz Eliksiry. Z wielkim żalem dziewczyna puściła swojego chłopaka. Przyszła do nich profesor Swan. Była to kobieta o czarnych jak węgiel oczach i blond włosach. Miała około trzydziestki, choć z wyglądu przypominała na czterdziestoletnią, przepracowaną kobietę. Otworzyła drzwi do sali i zaprosiła wszystkich Gryfonów do środka. Puchoni przyszli dwie minuty później. Profesor Swan odjęła im 50 punktów.
- Dziś wyjątkowo będziemy się uczyć nie praktyki i teorii, tylko SAMEJ teorii. Otwórzcie sobie podręczniki na stronie 234 i przeczytajcie cały ten dział. Potem będziecie pisać to, czego sie nauczyliście w tym dziale.
Miona jęknęła, gdy przeczytała pierwsze trzy zdania. Wtem ktoś szturchnął ją w łokieć. To był Harry. Podał jej mały zwitek pergaminu. Hermiona rozglądnęła się, czy profesor Swan nie patrzy w jej stronę i zaczęła czytać:
Rety, Miona ratunku. Co to znaczy hipogrologia? Pierwszy raz w życiu coś takiego słyszę.
Dziewczyna zamyśliła się przez chwilę. Co to jest? Westchnęła i odpisała:
Sama nie wiem. Może napisz,że to gwiazdy odpowiadające za poczęcie hipogryfów czy coś takiego. Hej, widzisz gdzieś Neville'a? Chyba musimy go przeprosić i spytać go, czego nie rozumiemy.
Podała Wybrańcowi kartkę. Po trzech minutach kartka wróciła do niej z odpowiedzią:
Siedzi w pierwszej ławce. Swan mu coś tłumaczy. To dobry pomysł. Mnie tez bardzo ciekawi, czego nie rozumiemy?
Hermiona odpisała:
Że nie rozumiemy co to miłość po miesiącu znajomości?
Harry:
Albo nie rozumiemy MIŁOŚCI?
- POTTER!
Hermiona podskoczyła. Nad Harry'm stała profesor Swan. Wyglądała na wyjątkowo wściekłą.
- Masz szlaban! Odejmuję 50 punktów Gryffindorowi!- i odeszła
Mionka szepnęła cicho do Pottera:
- Przepraszam.
- Nic się nie stało.- uśmiechnął się chłopak.
      Wieczorem Hermiona i Ginny postanowiły porozmawiać z Neville'm i go przeprosić. Harry był w tym czasie na szlabanie. Neville siedział sam w fotelu przed kominkiem i wpatrywał się jak zaczarowany w wesoło tryskający ogień. Ginny i Miona usiadły naprzeciwko niego. Po chwili Ruda niepewnie zaczęła:
- Neville, chcielibyśmy cię przeprosić.
Nie wiem za co, pomyślała Hermiona. Gryfon spojrzał na dziewczyny. Lekko się uśmiechnął.
- Wiecie, dlaczego chcę się Lunie oświadczyć?
- Nie.- odparły jednocześnie Hermiona i jej przyjaciółka.
- Moi rodzice... Oni...- powiedział Neville z coraz większym uśmiechem na ustach- Zdrowieją. Zaczynają rozpoznawać mnie i babcię. Można z nimi normalnie rozmawiać. Chciałem, żeby byli przynajmniej na takim ważnym dla mnie wydarzeniu, jak ślub.
- Dlaczego?- zapytała Brązowooka
- Bo mogą znowu wszystko zapomnieć- odparł Neville
- Głupstwo. Jeżeli już raz odzyskali pamięć, to nie mogą ot tak sobie ją sobie stracić.- prychnęła Ginny
- Mniejsza o to. To świetnie, Neville!- zawołała Mionka- Mam nadzieję, że całkowicie odzyskają pamięć!
- Ale i tak uważamy, że powinienieś poczekać z zaręczynami- powiedziała Ginny
- Maaacie rację- ziewnął Neville- Dobranoc.
- Dobranoc- powiedziała Ginny. Hermiona też postanowiła położyć się spać. Weszła do swojego dormitorium, wzięła prysznic, przebrała się i zasnęła.
***
Chcę wam wszytskim podziękować za takie miłe komentarze :*
Chce tez podziekowac za 600 wyświetleń *.*
I jak? Podoba się?
A i jeszcze jedno:
Dzięki wielkie za wszelkie rady :D
Hejty mile widziane ;D